There's something in the air
Burning ions in the oxygen are all aglow A feeling everywhere Premonitions of the storm that comes, but I won't goI'm done running towards
The eyes of tornadoes Pretending this is homeI breathe in the atmosphere
Let it wash over my fear Of these heights as I transcend And become whole again I breathe in the atmosphere Let it take me out of here I won't live life in the rain Waiting on the sky to change (Waiting on the sky to change)I've been frozen since that day
I saw my clear blue skies as they turned to gray in front of me It's hard to find my way Can I rise above when giving up is all I know?I'm done running towards
The eyes of tornadoes Pretending this is hopeI breathe in the atmosphere
Let it wash over my fear Of these heights as I transcend And become whole again I breathe in the atmosphere Let it take me out of here I won't live life in the rain Waiting on the sky to changeAnd the water's rising
Going deaf from the sound of rain And the water's rising I won't drown in the flood you made And the water's rising Going deaf from the sound of rain And the water's rising I won't drown in the flood you madeI breathe in the atmosphere
Let it wash over my fear Of these heights as I transcend And become whole againI breathe in the atmosphere
Let it wash over my fear Of these heights as I transcend And become whole again I breathe in the atmosphere Let it take me out of here I won't live life in the rain Waiting on the sky to changeWaiting on the sky to change
Waiting on the sky to change Waiting on the sky to change Waiting on the sky to change
۲۹ شهریور ۱۴۰۱
چند روزه حالم خوب نیست، کلافهام.
هی میام به خودم میبینم هیچکاری نکردم از همه بیشتر چاقی و وضعیت بدنم اذیتم میکنه و اراده نداشتنم. هی به خودم میگم برم دانشگاه درست میشه ولی خب کی میدونه.
استرس اعلام نتایج رو دارم درحالی که میگم ندارم. کلا آشفتهام.
خدا کمک کنه بگذره فقط.
۲۵ شهریور ۱۴۰۱
سه چهار روز دیگه نتایج میاد و بدترین حالت ممکن دانشگاه الزهراعه و خب اونقدم بد نیست. ولی خب همزمان هم امیدوارم که جای دیگهای قبول شم ولی همیشه بهترین کار اینه که بدترین انتظار رو داشته باشم تا اگه هرچیزی جز اون شد خوشحال شم.
۲۳ شهریور ۱۴۰۱
تقریبا یه ماهی میشه از اخرین باری که اینجا نوشتم. همچنان هم میگم که نشونهی خوبیه البته که دلم میخواد اینجا بیشتر بنویسم. شاید یه موقعی برسه که بجای غر زدن موفقیت هامو بنویسم.
تابستون داره تموم میشه و خب هیچکاری نکردم عملا البته حس بدیم ندارم احساس میکنم بهش نیاز داشتم. بی دغدغهای مطلق.
دو سه بار باهاش حرف زدم از مشکلاتمون گفتیم بیشتر میخواستم اون یخش اب بشه که بتونم بهش کمک کنم، گوش شنواش باشم و خب خوشحالم. کمک کردن به آدما عمیقا خوشحالم میکنه.
۱۶ شهریور ۱۴۰۱