The Purge - Within Temptation

I can't see
I can't see

Got no scars cut on my skin, only my truth is wearing thin
And it hollows me, it hollows me
I hate the darkness of my past, the cold rebelling, it drives me mad
And it follows me, it's carving the heart out of me
I've got to bleed it out, all my thought intoxicated
'Cause the weight on me, it buries me alive

It pulls me down right into the darkness
It pulls me down, and I can't resist

Let me feel it 'cause I don't know, I can't see
All I feel's I'm breaking up
Oh, can't you see it's taking over, over me?
Can't you see?
Yeah, you want me to fight it, and you want me to let go
Yeah, you tell me to fight it, and you damn me if I don't
So let me bleed it out and purge me, I can't see
No, I can't see, no, I can't see
'Cause I feel I'm breaking
I can't see
I can't see

My defiance made me strong, but now I'm doubting what I've done
And it's killing me, it's killing me
I hate to see what I've become, I find no peace, no justice done
This gravity, it's carving the heart out of me
I've got to bleed it out, all my thoughts intoxicated
'Cause the weight on me, it buries me alive

It pulls me down right into the darkness
It pulls me down, and I can't resist

Let me feel it 'cause I don't know, I can't see
All I feel's I'm breaking up
Oh, can't you see it's taking over, over me?
Can't you see?
Yeah, you want me to fight it, and you want me to let go
Yeah, you tell me to fight it, and you damn me if I don't
So let me bleed it out and purge me, I can't see
No, I can't see, no, I can't see

'Cause I can't see
'Cause I can't see

Let me feel it 'cause I don't know, I can't see
No, I can't see, no, I can't see

 

۱۳ آذر ۱۳۹۹

صد و پنجمین قطره

واقعا نمیتونم اهمیتی بدم. این قضیه خیلی نابودتر از جبران پذیر بودنه. جالبه که انتظار دارن تو چهارماه درست شه و من توی ترس مرحله یک موندم. واقعا پوینت زندگی چیه الان؟ برای چی آدم زندگی میکنه؟ دلیل نیاز دارم.

 

۱۲ آذر ۱۳۹۹

صد و چهارمین قطره

نکته‌ای که هنوز متوجه نشدن اینه که من کاملا ناامیدم از به نتیجه رسیدن صرفا میخوام بگذرونم کلاسارو و نمیدونم تا کجا میتونم پیش برم. "کجاست اون کسی که گرافیک کار میکرد، درس میخوند، فعال بود " فلان... و خب میتونم بگم اون فرد مرد. شد این آدمی که فقط میخواد یه جوری دقیقه رو بگذرونه بدون این که به این فکر کنه که چقدر همه چیر فاکد اپه. 

 

۸ آذر ۱۳۹۹

صد و سومین قطره

فکر کردن به این که از کجا به اینجا رسیدم خودش بدتره از همه چی. اینکه یه سال پیش فکر میکردم به چه چیزایی میرسم و الان کجام. با خودم که فکر میکنم نمیدونم اگه برگردم عقب بازم این مسیرو میرم یا نه. یختمل زودتر میکشم کنار. 

از اونموقع هایی که میخوام نباشم دیگه. هیچ جا وجود نداشته باشم. الان میفهمم چقدر راحت تریگر میشم و خودمو تو تاریکی ول میکنم. 

 

پ.ن: تصمیم گرفتم دیگه با هیچکس درمورد افسردگی و حس و حال داغونم حرف نزنم هرچقدرم نزدیک باشه اونا دوستای خوبی هستن ولی لیاقتشون نیست که غر بشنون همیشه. 

 

۵ آذر ۱۳۹۹