صد و سی‌امین قطره

دومین شبی که پر از اشک و صدای خودمو خفه کردنه. دومین شبی که شکست خورده بودنم از ذهنم خارج نمیشه. دومین شبی که دوباره میبینم چه آدم به درد نخوریم.

دومین شبی که میفمم نبودنم برای بقیه بهتره. 

 

۷ اردیبهشت ۱۴۰۰