دویست و بیست و پنجمین قطره

هفته دیگه تولدمه و خب فکر نکنم کسی یادش باشه. یعنی از دوستام. که البته عادت کردم به این قضیه که فراموش میکنن. یحتمل دوست خوبی نیستم خب براشون و زیادی منزوی و افسرده محسوب میشم. زهرا هم چندوقت پیش گفت حالش خوب نیست و هروقت بهتر شد چواب میده. نگرانشم و کاری هم نمیتونم بکنم. یکمم ناراحتم که هنوز بعد این همه سال اونقدی اعتماد نداره که همه چیزو در جریان بذاره. 

 

۱۲ مهر ۱۴۰۴