دویست و دوازدهمین قطره

واقعا خسته ام. فکر میکردم تابستون کمک کنه و دیگه این ترم این حال نباشم. اما الان آبانه و واقعا خسته ام. نمیدونم بقیه ام یحتمل همین حسو دارن و من صرفا دارم به خودم تلقین میکنم. اما واقعا دانشگاه برام غذابه و فکر امتحانا و تمرینا بدتره. 

احساس میکنم هرکاری هم میکنم، هرچقدرم که موضعی بهتر میشم، انگار بازم یه غم و دردی هست که هیچوقت از بین نمیره.

الان تقریبا دوماه و نیمه که باشگاه میرم، به وضوح وزن کم کردم و سایزم کم کردم، اما همچنان راضی نیستم. مخصوصا این که کاملا اعتماد به نفس ظاهریم رو از دست دادم. از صورتم اصلا خوشم نمیاد و حتی یه موقعایی ماسک میزنم. نمیدونم باید چیکار کنم، رومم نمیشه به هیچکی بگم چون اونوقت فکر میکنن دنبال توجه خریدنم، شایدم هستم، شایدم واقعا نیاز دارم بهم توجه بشه. 

حالم واقعا خوب نیست.

 

۱۵ آبان ۱۴۰۳