صد و هفتاد و یکمین قطره

بعد حدود شیش ماه، اولین باره که افسردگی رو دوباره حس میکنم سنگینی‌شو و خفگی‌شو. خدا رحم کنه البته دروغ گفتم اگه بگم یه بخشی از وجودم دلش براش تنگ نشده بوده.

 

پ. ن: رعنا نمیدونم آیا هنوز اینجارو میخونی، ولی اگه میخونی میشه نخونی دیگه؟ یعنی میدونی دلم نمیاد ادرسشو عوض کنم ولی خب احساس میکنم نیاز دارم مال خودم باشه. لازم نی چیزی بم بگی یا هرچی کلا گفتم همینجا ازت بخوام و ازتم نمیپرسم خودتی و وجدانت. :))) 

 

۲۷ آبان ۱۴۰۱

Wish I Was Here - Antimatter

All in all I don't know what to believe
But I told my friends I'm not sure if they're real
And I'm peering in mirrors for proof that I'm here

Half in half out of this broken machine
Sick to the bone with some spectral disease
Came back from the void with the void still in me

Oh
How I wish I was here
How I wish I was here

Watching my life on a de-tuned TV
The pictures I see are just shapes on a screen
Come shake me out of my slow motion dream

Here comes another day lost within the fade out
And I'm freaking out
Don't let this be what I'm about, I'm about

Oh
How I wish I was here
How I wish I was here

Oh
How I wish I was here
How I wish I was here

Oh
How I wish I was here
How I wish I was here

Oh
How I wish I was here
How I wish I was here

Oh
How I wish I was here
How I wish I was here
How I wish I was here
Oh

All it would take, is a whisper or a kiss
To seal my fate, within the abyss

Anesthesia
All is seeing, self-deceiving

I'll find a way home
A way home

How I wish I was here
How I wish I was here

Acid mother
Resin father
I am blind

 

۲۲ آبان ۱۴۰۱

صد و شصت و نهمین قطره

یکی دوسال پیش که میرفتم پیش مشاور بهم گفت " یه سوال دردناک ازت بپرسم؟ به نظرت زشتی؟ " اونموقع خیلی برام عجیب بود البته به خاطر انحراف چشمم ازم پرسید و خب منم اینجوری بودم که نه واقعا به نظرم معمولیم.

الان ولی شدیدا به مشکل برخوردم با ظاهرم، احساس میکنم خیلی چاقم، خیلی جوش دارم، اسنترا نمیذاره وزنم رو کم کنم و با حسرت به عکسای دو سه سال پیشم نگاه میکنم و میبینم که غبغب نداشتم. خدایا این کرونا چه بلایی سر من آورد چقدر به من ضربه زد. دلم میخواد فقط یه دوره برم تراپی و درمورد کرونا حرف بزنم. 

 

۶ آبان ۱۴۰۱

صد و شصت و هشتمین قطره

البته که دانشگاه بهم اعتماد بنفس از دست رفته‌ام رو بهم برگردوند اما همچنان بعد از ورق زدن جزوه‌های المپیادم میزان حسرت و غمی که تجربه میکنم غیرقابل توصیفه. انقدر خودمو سرزنش میکنم که نتونستم به جایی برسونمش وقتی اون همه استعداد و علاقه داشتم. واقعا خاک بر سرم کنن که انقدر ضعیف بودم و هستم.

 

۴ آبان ۱۴۰۱