صد و بیست و هشتمین قطره

مدت طولانی‌ای میشه که اینجا ننوشتم، بیشتر از یه ماه! یحتمل چیز خوبیه خودمم میتونم احساس کنم که بهترم. تو این مدت رصد رفتم، سال جدید شروع شد. دیگه نمیتونم بیام اینجا بنویسم روحم خسته‌اس یا سنگینم چون میدونم که اینجوری نیست.

اما میدونی؟ الان که بهش فکر میکنم میبینم من دوست داشتم تو اون وضعیت باشم چون به خودم اجازه میدادم افسرده باشم الان همش دارم از خودم میپرسم چرا ناراحتم؟ به خودم اجازه نمیدم احساس غرق شدن کنم به خاطر همین به افسردگیم اعتیاد داشتم و هنوزم بخشی ازم میخواد برگرده به اون دوران. 

 

۲۳ فروردین ۱۴۰۰